Vrijdag was ik al begonnen met de reparatie van het schuifdak van mijn Amazon combi. Na wat tips op het Volvo Klassieker Vereniging forum heb ik W100 Cold Front pasta en een koperplaat met magneetjes gekocht bij Blankers.
De pasta zorgt ervoor dat de warmte niet in de omliggende plaat trekt. Het voordeel is dat de plek waar je daadwerkelijk last sneller opwarmt en dan er minder risico op kromtrekken van omliggende delen is. Het koper dient ook voor warmte afvoer en als steun voor het smeltbad. Dit deed ik altijd met een stuk platgeslagen koperpijp, maar deze strip kun je met de magneetjes gewoon aan de onderkant plakken en heb je dus je handen vrij.
Eerst de te lassen plaatdelen ontdaan van lak en andere rommel en daarna erin gehangen, vastgezet met plaatwerkklemmen de pasta aangebracht.
Koper strip aan de onderkant:
En voorzichtig lassen.
Qua opwarming valt het reuze mee. Ik las maar kort en het wordt snel afgevoerd. Je kunt het al snel weer aanpakken. Toch werkt de plaat behoorlijk. Aan de rand valt het nog wel mee.
Maar meer naar het midden heeft de plaat de neiging om naar beneden te ‘ploppen’. Het lijkt erop dat de dicht te lassen kier op die plekken net iets te groot was.
Daarop op twee plaatsen de hechtjes weer los gehaald en opnieuw gelast en dan is het al beter. Nog steeds ligt de naad iets verlaagd, maar ik denk dat ik dat zo maar laat.
Misschien dat ik de las zelfs wel niet helemaal weg slijp voor de stevigheid. De ‘deuk’ moet toch opgevuld worden met plamuur al lukt een deel wellicht nog wel met vertinnen.
Ik merkte wel dat sommige lasklemmen behoorlijk vast zaten. Die zijn handig voor het begin, maar verhinderen wel dat de plaat de maximale ruimte heeft om te werken.
Nu rustig aan verder werken en nog wat meer hechtjes plaatsen.
Update
Inmiddels heb ik een serie van hechtjes vanaf de onderzijde gedaan. Gewoon zonder lasklemmen op het lange stuk en zonder pasta. Wel steunen met koper om de spleet goed dicht te laten vloeien zonder een gat te branden. De suggestie om ook van de onderzijde te lassen lijkt erg goed te werken, dank!
De bobbelingen lijken nu stabiel en zelfs nog iets verminderd door de plaat tijdens het hechten waar nodig in de gewenste vorm te drukken.
Op Youtube vond ik een oud (jaren ’40 of ’60) maar leerzaam filmpje over lassen en vervorming.
Er worden drie tips besproken:
- Reduce the effective shrinkage force
- Make shrinkage work for us
- Balance shrinkage forces with other forces
De tip van afwisselend boven en onder lassen wordt ook geïllustreerd en valt in de derde categorie.
Hoi Lars,
Mooi werk hoor, ik vind het vooral knap dat je het vereiste geduld ervoor hebt. Ik zou de hele plaat er gelijk in lassen onder het motto ik ben nu toch lekker bezig 🙂
De las klemmen zitten waarschijnlijk zo vast omdat bij elk lasje de platen iets naar elkaar toe trekken tijdens het afkoelen..
En zoals je al zegt de klemmen verhinderen dat, en ja die ruimte moet ergens heen dus in de plop.
Maar met autoplaatwerk is het altijd beter als iets naar binnen plopt, een plop naar buiten krijg je helemaal niet meer strak.
Dank! Stoppen, wachten en even kijken is inderdaad lastig, maar wel nodig. Gelukkig is het inderdaad een plop naar binnen, dat is nog wel een keer op te vullen.
Heb ook eens een luikje op het dak dichtgemaakt. Dat was ook een ramp. Bleef kromtrekken. Ik begreep er geen snars van. Lassen is toch een vak apart. Later hoorde ik iemand anders eens zeggen dat hij zulk werk last met gas en zuurstof. Schijnt minder vervorming te geven.
Blijft lastig met dunne plaat, gas en zuurstof geeft nog meer warme inbreng dus nog meer vervorming.
Korte lassen leggen en veel verspringen.
Natte doek erbij na het lassen, dan trekt er wat warmte in die doek.
Na het lassen kun je je lassen oprekken met twee hamers.
1 als aambeeld eronder houden uiteraard 😉
Of een verzettang gebruiken, gaatjes boren en proplassen.
Succes man 🙂
Dank! Nog een beetje oprekken is wel een goed idee. Qua warmte inbreng viel het erg mee. Ik deed maximaal twee a drie hechtjes per keer en kon de ondersteunende koperplaat er daarna gewoon nog met blote handen afhalen. Echt warm werd die niet. Ik heb bij de tweede keer hechten de plaat wat naar boven teruggedrukt en toen gehecht. Daarbij kon ik gewoon met m’n blote handen tegen het koper drukken zonder dat dat te heet werd om vast te houden. Dus wel aardige temperatuurverschillen.
Op het Volvo Klassieker Vereniging forum kreeg ik de tip om zowel van boven als onderen te lassen. De deuk is vermoedelijk ontstaan doordat ik alle hechtjes vanaf de bovenkant gedaan heb. Voor het vervolg doe ik eerst eenzelfde serie vanaf de onderzijde en daarna om en om.
Verzettang gebruik ik liever niet i.v.m. mogelijke roestvorming in de naad die dan ontstaat.
Wordt vervolgd…
Leuk stuk lars, ik wil binnenkort mijn wielranden doen. binnenkort ook maar setje plaatwerkklemmen maken of fabriceren.
Even een update (zonder foto’s).
Vandaag heb ik een serie van hechtjes vanaf de onderzijde gedaan.
Gewoon zonder lasklemmen op het lange stuk en zonder pasta.
Wel steunen met koper om de spleet goed dicht te laten vloeien zonder een gat te branden.
De suggestie om ook van de onderzijde te lassen lijkt erg goed te werken!
De bobbelingen lijken nu stabiel en zelfs nog iets verminderd door de plaat tijdens het hechten waar nodig in de gewenste vorm te drukken. Ik houd het tempo van hechtjes laag en ga om en om verder.