Om de restauratie van de combi body te versnellen ben ik weer naar Van Wel Oldtimer restauratie geweest. Eerder dus al voor een restauratiecursus en nu om drie dagen samen met Jacco aan mijn auto te werken. Omdat de weersvoorspellingen niet al te best waren had ik hem gewrapt met folie.
Dat bleek echter niet geheel bestand tegen 90 km/h en scheurde helaas stuk waardoor de auto toch vrij nat is geworden. Sowieso ging de plaat waar het nog blank was van het slijpen erg snel aanroesten. Bij aankomst meteen goed afgedroogd en aan de slag.
Eigelijk verder waar ik bij de cursus gebleven was, het rechter achterscherm erin. Te beginnen met wat losse slechte plekken rondom de binnenwielbak omdat je er nu net nog iets beter bij kunt.
Parallel daaraan begonnen met het verwijderen van de oude rubbergoot en het ontroesten.
Ook de delen waar je straks niet meer goed bij kunt schoongemaakt en in de Sigmacover 280 epoxyprimer gezet. (Tip bij van de workshop strakmaken: goedkoop te bestellen bij Marinediscounter).
Dag 2
Op dag twee ben ik aan de slag gegaan met het inspecteren van het linker achterscherm.
Er zat weliswaar een dikke laag plamuur op, maar het scherm is nog wel te repareren. De achterste hoek, de onderrand en het achterste deel van de wielrand moeten opnieuw. Het voorste deel van de wielrand lijkt zelfs nog origineel. Fijn als het soms ook meevalt. Daarna heb ik de onderrand voor het scherm gemaakt.
Handig om hier de krimp en rek gereedschappen en de planeerhamer voor te kunnen gebruiken er zitten namelijk wat rondingen in.
Jacco is aan de slag gegaan met de hoek achteraan omdat deze ook eerst goed moet zijn voor het achterscherm geplaatst kan worden. Eerst een goede basis maken.
Daarna een plaatje voorbereiden inclusief het nokje voor het monteren van de afdekplaat onder de achterklep.
Nog even dubbelchecken en passen met de afdekplaat.
En een prachtig eindresultaat!
Daarnaast zijn we bezig geweest met het voorbereiden van de gewone laadaansluiting in het achterscherm achter de tankdop.
Uitstapje: Elektrische Citroen DS
’s Avonds ben ik op bezoek geweest bij Henk Reins en zijn elektrische Citroen DS. Wat een mooie ombouw!
De auto leent zich er goed voor en Henk heeft de conversie met veel oog voor detail en originaliteit gedaan. De accu’s zijn netjes weggewerkt in bakken onder de achterbank, voorstoelen en nog een box voorin. Er is nauwelijks bekabeling zichtbaar.
De avond leverde een aantal interessante overwegingen en inzichten op, waaronder:
- Met een BMS kun je naast de overall “state of charge” (SOC) erg goed in de gaten houden hoe de individuele (al dan niet parallel gelinkte) cellen het doen
- De RDW gaat uit van 100 kg voor de bestuurder plus 75 kg per persoon. Mijn combi heeft een laadvermogen van 500 kg dus dan is er nog 175 kg marge om het een 4 persoons auto te laten blijven. Een lichter accupakket heeft in die zin wel voordelen.
- Henk heeft geen weggedrag test hoeven doen bij de RDW omdat de auto qua gewicht en gewichtsverdeling gelijk gebleven was ten opzichte van een DS met verbrandingsmotor.
- Voor 35 euro koop je bij Conrad een “cruise control” (geen dynamische maar een gaspedaal vasthouder), maar dit is zuiniger dan zelf het gaspedaal constant houden.
- Zijn motor is in een laag toeren bereik efficient wat maakt dat je de auto in z’n vier kunt rijden met een maximum snelheid zo rond de 110 km/h.
Daarop ben ik even gaan zoeken naar een efficiency curve van mijn Siemens 1PV5135-4Ws14 motor. Die heb ik niet gevonden maar in deze paper “Full-Scale Hardware-in-the-Loop Verification Envitonment for Heavy-Duty Hybrid Electric Vehicles” (pdf) vond ik een curve van de 1PV5135-4WS28 en die lijkt me wel vergelijkbaar.
Het is dus een iets andere motor en een andere controller, maar het bevestigd wel mijn beeld dat mijn motor wat hoogtoeriger is. De praktijk zal het uitwijzen.
- Het verbruik op kruissnelheid bij 80 km/h is iets van 12 kW wat overeenkomt met een verbruik van 150 Wh/km. Nu is een DS wel wat gestroomlijnder dan een Amazon combi. Toch is daarmee mijn inschatting van een gemiddeld verbruik van 250 Wh/km wat aan de pessimistische kant, zeker voor langere stukken.
- Leuke feature: het oude olielampje op het dashboard wordt gebruikt om aan te geven dat de auto geladen wordt.
Na een rondje rijden was ik nog meer onder de indruk. Wat rijdt die auto heerlijk (en een Amazon eigenlijk spartaans). Ik mocht zelf ook een stukje rijden, een geweldige ervaring. Mooi om even te kunnen voelen hoe de gaspedaal besturing werkt: gas geven, uit laten rollen en remmen.
@Henk: dank voor je gastvrijheid en uitleg!
Dag 3
De tijd vliegt, de basis bevestiging voor de socket was inmiddels klaar. Vier boutjes ingelast in een ring door eerst met de pers ze te verzinken. Hierdoor zoekt de socket ook lekker z’n plek omdat die verzonken gaten heeft.
De originele tankdop is op de kunststof dop van de socket bevestigd zodat het er van buiten origineel uitziet.
Daarna een afstandring maken om te zorgen dat hij op de juiste diepte kwam te liggen. Dit was groter en dieper dan de originele vulopening. Daarom die weggezaagd en een heel klein randje laten staan voor behoud van de juiste radius en voor de stevigheid.
In de afstandbus een heel klein verzetje gemaakt.
En deze heeft Jacco op de basisring gelast.
De overlap van het randje wat nog aan de auto zit en van deze afstandring is zodanig klein dat het tot één geheel zal versmelten tijdens het lassen waardoor er geen dubbele plaat zit.
De socket goed gecentreerd met de afwatering naar beneden en daarna heeft Jacco hem afgelast en voila, het laadstekker past.
En de dop lijnt mooi uit met de buitenkant van de body.
Daarna de laatste voorbereidingen getroffen voor de linker binnenwielbak.
Nadat deze gehecht was is hij erin gepuntlast daar waar de tang erbij kon. Uiteraard wel eerst de plaatdelen behandeld met Inox spray.
Het achterscherm zelf leek kant en klaar, maar de ronding onderaan achter was toch niet goed. Eerst heb ik geprobeerd om daar een deel te vernieuwen, maar de lijn kwam er niet mooi vloeiend in.
Daarop heeft Jacco alsnog de hele hoek opnieuw gedaan gebruikmaken van een stuk van een reparatiedeel voor een 4-deurs en het eerder vervangen deel eruit gehaald.
En het nieuwe stuk er autogeen in gelast om zo ook weer wat spanning van het CO2 lassen eruit te gloeien.
Toen was het alweer tijd om op te laden. Van Henk had ik nog wat sterker plastic gekregen om hem nog wat beter in te pakken.
Gelukkig geen regen gehad uiteindelijk onderweg. In elk geval lekker opgeschoten de afgelopen dagen. Lang niet alles zit er al in, maar er ligt ook al veel plaatwerk zo goed als pasklaar gereed.
Jacco bedankt!
Gaaf!