Het was een gekke dag vandaag. Het was de dag dat ik mijn vervangende body op ging halen bij Volvo Lotte. Gelukkig goed weer dus het kon doorgaan. Het was echter ook de dag dat ik hem weer bij hen terugbracht. How come?
’s ochtends de deuren erin gezet en motorkap en voorscherm gemonteerd en de body opgeladen.
Thuis de body weer afgeladen.
Maar ik voelde me gek. Het voelde niet goed. Ik was er niet echt blij mee. Daarop puur op m’n gevoel de mannen van Volvo Lotte opgebeld en gezegd dat ik hem graag wilde terugbrengen. Dat vonden ze gelukkig geen probleem. Wat een super service! Waar kun je nu een gekochte auto terugbrengen.
Toen ik weer aan het opladen was en omkeek wist ik wat het was:
Ik kan geen afscheid nemen van onze eigen groene combi. Dat wordt al jaren onze gezinsauto. Nu dus alsnog, een elektrische.
Was er daarom met alle auto’s die ik bekeek wel iets? Ik wilde dat de zoektocht stopte dus koos de auto van Volvo Lotte. Pas toen ik die aan het afladen was, realiseerde ik me dat ik dan echt niet met de groene verder zou gaan, terwijl ik dinsdag nog de elektromotor erin had gepast. Wellicht leert de geïnvesteerde tijd van de afgelopen twee maanden me wel dat het belangrijk is om te waarderen wat je al hebt. Ook in de 1969-er zou nog veel energie gaan zitten om hem helemaal top te maken (al heeft hij die potentie zeker). Nu ga ik die energie in onze eigen groene combi stoppen.
Daarop vanmiddag de body weer teruggebracht bij Volvo Lotte.
Mannen van Volvo Lotte, bedankt voor deze flexibele opstelling! En natuurlijk veel plezier met opbouwen van de combi, dat ga ik graag volgen.
Wordt vervolgd, maar dan met de groene.
