Terugblik op het afbouwen en rijden van Voltvo in 2021

Terugkijkend is 2021 een heel heftig jaar geweest. Het was het jaar dat we als gezin door Zweden wilden reizen. Hoewel de elektrische Volvo Amazon combi flink vorderde, was er begin januari nog veel werk aan de winkel.

Daarom hebben we als gezin besloten een sprintje te trekken om het haalbaar te maken om in juni te vertrekken. Saskia regelde alles in en om het huis, zodat ik alle tijd aan de Volvo kon besteden. En dat is wat ik gedaan heb. Wekenlang begon ik rond 7.30 uur en stopte rond of na 00.00 uur. Het is gelukt! Veel uren om dingen perfect te doen zonder te bezuinigen of bochtjes af te snijden. Mijn vader heeft veel geholpen en Nico heeft geweldig werk geleverd aan de EV Peripherals-firmware. Verder dank aan Joost, Ben, Erik en Ruben voor hun steun.

Na veel uitdagingen, zoals geen wielspin door een defecte thermistor in de omvormer en veel loggen en analyseren hebben we op 6 mei een eerste proefrit gemaakt.

Van elektrische stuurbekrachtiging en elektrische rembekrachtiging tot regeneratief remmen, thermisch management en gedetailleerde informatie op de displays, het werkte allemaal.

Inspectie en goedkeuring

Dankzij Ruben van 2CVe kon ik hem op 11 mei al laten keuren en werd de auto zonder opmerkingen goedgekeurd.

Fixen CHAdeMO DC snelladen

Er was nog wel wat werk te doen. De belangrijkste dingen waren uitlijning en het werkend krijgen van CHAdeMO snelladen. Er waren enkele problemen met de controller die ik had ontwikkeld die ik niet eerder kon testen. Ik heb dus aardig wat uren doorgebracht bij verschillende snelladers voor logging en debugging. Eindelijk en net op tijd (een paar dagen voor het geplande vertrek), zijn de meeste dingen gelukt.

Zweden, we komen eraan!

Op 6 juni begon onze twee maanden durende ‘Everyday Nature’ reis als gezin. De eerste twee dagen waren enorm spannend. Op het moment dat we wilden vertrekken was de Vehicle Control Unit (GEVCU) overleden en moest deze vervangen worden. Onze dag door Duitsland was een hete dag en we laadden zes keer met snelladen en kregen te maken met lagere laadsnelheden als gevolg van verhoogde batterij temperaturen.

Uiteindelijk bereikten we de boot in Kiel 15 minuten voordat de incheck sloot. Dus we kwamen aan in Gotenborg en hadden de beste oplaadplek ooit!

Reizen door Zweden

We hebben geweldige campings gevonden en de natuur verkend. We hielden echt van de lange dagen. Onderstaande foto is rond elf uur ’s avonds gemaakt.

Een van mijn favoriete campings was Storängens Camping in Ransäter. Na een warm welkom kampeerden we naast de rivier met een vuurplek, bevers, veel ruimte en een geweldige speeltuin voor de kinderen. Ik heb daar wat GoPro-films gemaakt met de Voltvo.

Over het algemeen deed de auto het erg goed. De uitlijning en wegligging bleef een uitdaging. Ondanks dat ik hem drie keer naar het uitlijncentrum heb gebracht, bleef het sturen nerveus aanvoelen. Met of zonder stuurbekrachtiging maakte niet uit. Daarnaast was de berekening van de laadtoestand (SOC) niet erg nauwkeurig. Maar de pakketbalans was erg goed.

Enige kanttekening was dat het bereik niet zo groot was als ik had verwacht. Met 180 Wh/km was het werkelijke gemiddelde verbruik exacte gelijk aan mijn berekeningen. Met een pakket van 42 kWh zou dus een actieradius van zo’n 200 km mogelijk moeten zijn. In de praktijk was de langste rit die we op één acculading deden slechts 114 km. Misschien was er veel ongebruikte capaciteit omdat ik voorlopig maar tot 4,05V per cel laadde om aan de veilige kant te blijven.

Your car on fire!

Op 30 juni stond de auto wat verder op de camping geparkeerd en rond 07:55 kwam er iemand bij onze tent ‘Your car on fire’. Neeeeee! Maar het was waar. Op basis van de foto’s die ik had gezien van in brand gevlogen EV’s, verwachtte ik dat hij volledig zou afbranden. We begonnen dus zoveel van onze spullen eruit te pakken als we konden. Helaas probeerde iemand te helpen met een poederblusser die uiteindelijk veel nevenschade veroorzaakte, vooral in het interieur.

De brandweer was zeer snel ter plaatse. Het eerste wat de reddingschef zei was: “We gaan er alles aan doen om je auto te redden!”. Wauw! En dat deden ze.

Er was een soepele samenwerking binnen het team en een goede communicatie met mij. We werkten samen aan de bediening van de ‘manual service disconnect’ en hoe ze de accubak open konden krijgen om water binnenin te krijgen zodra de brandintensiteit was afgenomen. Ze pakten zelfs het dagboek van mijn zoons en de USB-stick met de logs uit de auto voordat deze werd afgevoerd. Ik wist dat er een kans was dat hij opnieuw zou kunnen ontbranden.

De auto werd meegenomen naar een open terrein in de buurt van de camping. Later werd hij daar opgehaald en vervoerd naar een opslag.

Het goede nieuws was dat hij op dat moment nog niet total loss was verklaard en de verzekering het transport terug naar Nederland goedkeurde.

Wordt vervolgd…

Uiteindelijk hebben we onze reis in Zweden voortgezet met onze Volvo 940 die was gebracht en de Volvo Amazon ging terug. Een lang traject met de verzekering begon. Uiteindelijk werd de auto total loss verklaard en kon ik hem terugkopen. Natuurlijk heb ik veel tijd besteed aan het nadenken over de oorzaak van de brand. Vaak gebeurt dit tijdens (over)laden, maar hier was dat niet het geval omdat de auto niet ingeplugd stond. In toekomstige blogposts zal ik mijn gedachten en theorieën delen.

Hetzelfde geldt voor mijn plannen en ideeën voor het herbouwen van de auto. Het goede nieuws is dat de structuur/basis nog steeds solide is. Hoewel de verzekering wel uitkeerde, heb ik er nog steeds een enorm gat. Je kunt deze wederopbouw steunen en doneren.