Na de voorbereidingen van mijn eigen steunen en overweging of ik toch de herproductie van Dries zou nemen, koos ik toch om verder te gaan met mijn eigen bumperbevestiging.
Eerst even de lasvlakken en straks niet meer toegankelijke delen ingespoten met zinkspray. Ik heb de platen wel uit Zincor laten maken, maar door het bewerken was het wat beschadigd geraakt.
Daarop de platen op elkaar gefixeerd en de proplasjes gemaakt. Aanvankelijk met het speciale proplas mondstuk, maar ik vond het normale mondstuk toch meer controle geven.
De laspropjes afgewerkt met de Vision lamellenschijf zodat je goed kunt zien wat je doet.
Daarna de holle ruimte in het tussenstuk gevuld met Mike Sander Fett en de andere kant gedaan. Vervolgens nogmaals passen, meten en de positionering controleren.
Daarna gehecht, nogmaals gemeten en daarna afgelast.
Tot slot de lassen weer afgeslepen.
Nu door met de linkerkant.
Hoi Lars,
Wat een perfectie allemaal weer!
Schitterend gemaakt en goed dat je vast houdt aan je eigen ontwerp 🙂
Kleine tip, je schrijft: “Daarna de holle ruimte in het tussenstuk gevuld met Mike Sander Fett ” ,daar zou ik mee oppassen.
De holle ruimte is niet hermetisch afgesloten, het vet zal misschien capillair tussen de samengestelde delen kruipen en als de koets gestraald is naar buiten “uitbloeden” net als bij je gestraalde achteras. En ja, waar vet zit zal lak niet hechten.
Ik zou er dan voor kiezen het vet er later in te brengen middels een op het laagste punt geboord gat.
Hou vol, het is de moeite waard, leuk om te volgen!
Dank voor je reactie en complimenten Jan!
Goed punt van dat vet. Het idee achter de goede conserverende werking is inderdaad dat het kruipt. Ik zal het na het stralen als aandachtspunt meegeven dat ze het even checken voor de epoxyprimer erop gaat en indien nodig nog even ontvetten.
Ik heb inmiddels de smaak wel weer te pakken. Deze wordt niet meer vervangen voor een nieuwe EV donor.